Przerwany pierwotny ruch miłości do mamy i taty w ujęciu systemowym

Przerwany pierwotny ruch miłości to koncepcja systemowa opisana przez Berta Hellingera. Oznacza sytuację, w której dziecko – zazwyczaj we wczesnym dzieciństwie – nie mogło w pełni doświadczyć bliskości, miłości lub akceptacji ze strony mamy i/lub taty.
Może to wynikać z różnych powodów, np.:
choroby matki lub dziecka tuż po narodzinach,
przedłużonego pobytu w inkubatorze,
separacji spowodowanej hospitalizacją,
traumy u rodziców, przez którą nie mogli w pełni być emocjonalnie obecni dla dziecka,
doświadczenia odrzucenia, krytyki lub chłodu emocjonalnego.
Dziecko, które doświadczyło przerwanego pierwotnego ruchu miłości, wewnętrznie zatrzymuje ten gest – pozostaje w stanie oczekiwania i tęsknoty za spełnieniem tej pierwotnej potrzeby bliskości. W dorosłości może to przejawiać się w trudnościach w budowaniu relacji, problemach z zaufaniem, unikaniem bliskości, a nawet poczuciem niewidzialnej bariery między sobą a innymi ludźmi.
Hellinger mówił: „Cokolwiek dzieje się między matką a dzieckiem, dziecko zawsze chce do niej wrócić”
„Jeśli dziecko nie mogło podejść do matki, nie będzie mogło w pełni podejść do życia.”
Virginia Satir, pionierka terapii rodzinnej, podkreślała, jak ważne jest ugruntowanie w miłości rodzicielskiej: „Dzieci, które nie doświadczają ciepła w dzieciństwie, będą w dorosłości szukać jego substytutów.”
Mark Wolynn, autor książki „Nie zaczęło się od Ciebie”, wskazuje, że przerwane więzi miłości mogą prowadzić do nieświadomego odtwarzania traumy w relacjach miłosnych i zawodowych.
Praktyka Mocnego Trzymania (Holding Therapy) wg Iriny Prekop
Dr Irina Prekop opracowała terapię Mocnego Trzymania (Festhaltetherapie), bazując na pracy Hellingera i doświadczeniach z terapii więzi. Ta metoda polega na fizycznym i emocjonalnym przywróceniu pierwotnego ruchu miłości poprzez silny kontakt, w którym osoba przeżywa stłumione emocje i może symbolicznie „dokończyć” ruch do rodzica.
Na czym polega?
Osoba poddawana terapii znajduje się w silnym, fizycznym uścisku terapeuty lub bliskiej osoby, często w pozycji dziecka wtulonego w matkę.
Pojawiają się intensywne emocje: ból, złość, płacz, czasem opór.
Trzymanie trwa tak długo, aż osoba poczuje uwolnienie i głębokie rozluźnienie – wtedy może symbolicznie „przypłynąć” do rodzica, kończąc przerwany ruch miłości.
Irina Prekop mówiła: „Dopiero gdy dziecko poczuje się całkowicie przyjęte w ramionach matki, może uwolnić się od bolesnych emocji.”
Przykłady w terapii systemowej
Kobieta, która nie potrafiła tworzyć bliskich relacji
W ustawieniach systemowych okazało się, że jako noworodek była w inkubatorze i spędziła pierwsze tygodnie życia bez kontaktu z matką. W dorosłości nieświadomie trzymała dystans wobec mężczyzn, czując lęk przed bliskością. W symbolicznym procesie podczas ustawienia mogła „dokończyć” ruch do matki, co otworzyło ją na relacje.
Mężczyzna, który miał ciągłe trudności finansowe i zawodowe
Podczas pracy systemowej wyszło na jaw, że jego matka doświadczyła traumy i nie mogła emocjonalnie go przyjąć. On, jako dziecko, nie „dotarł” w pełni do matki, co w dorosłym życiu przejawiało się jako niemożność „dotarcia” do sukcesu i obfitości. Po przepracowaniu tej blokady jego sytuacja zawodowa uległa zmianie.
Osoba, która stale czuła się niewidzialna i odrzucona
W sesjach odkryła, że miała zmarłe rodzeństwo przed swoim narodzeniem. Nieświadomie nosiła w sobie smutek matki i lęk przed bliskością, aby nie zostać ponownie „utracona”. Praca z ruchem do matki pozwoliła jej poczuć pełne przyjęcie do życia.
Wnioski
Przerwany pierwotny ruch miłości do mamy i taty to jedna z najgłębszych dynamik w psychice człowieka. Jeśli nie zostanie rozpoznana, może wpływać na wszystkie obszary życia – od relacji, przez finanse, aż po zdrowie. Praca systemowa, Mocne Trzymanie oraz inne metody integracyjne mogą pomóc w dokończeniu tego ruchu i przyjęciu życia w pełni.